یکى از عوامل ارتقاى درجه روزه ،گره گشایى است.گره گشایى از مشکلات مردم، دستگیرى از حاجتمندان و رسیدگى به کار ارباب رجوع ، یکى از عوامل تقرب به خداست و به موازات آن کناره گیرى و شانه خالى کردن از حل مشکلات مردم نیز سبب محروم شدن از الطاف الهى و عامل رویگردانى انبیا و اولیاست.
امام حسین (علیه السلام) فرمود: بدون تردید نیازهاى مردم به شما از جمله نعمت هاى خداوند است.(1)
راوى مى گوید: شخصى در معیت امام صادق (علیه السلام) مشغول طواف مستحبى بود، امام (علیه السلام) متوجه شد که او به کسى خیره شده است ، پرسید، کسى چشم انتظار توست ؟ آن شخص گفت: آرى ، فلانى را قول داده بودم تا براى حل مشکل او اقدامى کنم ، ولى او هنگامى آمده که مشغول طواف هستم . امام (علیه السلام) فرمود: طواف را رها کن و براى رفع مشکل آن شخص اقدام کن که در پیشگاه خداوند هفتاد برابر طواف مستحبى پاداش دارد.امام صادق (علیه السلام) فرمود: کسى که یک طواف خالصانه انجام دهد، شش هزار درجه کسب مى کند، شش هزار گناه او محو مى شود، ولى مشکل گشایى و برآورده ساختن حاجت انسان با ایمان برتر از ده بار تمام، انجام طواف است.(2)
صاحب مستدرک الوسایل ، در جهت قضاء حوائج مؤمنان به شدت تلاش مى کرد. او مى گفت: عملى، همپاى ثواب زیارت امام حسین (علیه السلام) نیست ، ولى در احادیث و روایات دیدم که قضاء حاجت برادر مؤمن از ثواب زیارت حضرت سیدالشهدا برتر است .(3) مقدس اردبیلى یادآور مى شود: "قضاء حاجة المؤمن فانه لا شک انه اعظم من النافلة" شکی نیست که قضای حاجت از نافله بالاتر است. (4)
1- کشف الغمة ، ج 2، ص 32.
2- وسایل الشیعه ، ج 11، ص 581.
3- پرورش روح ، ج 2، ص 141.
4- مقدس اردبیلى ، مجمع الفائدة و البرهان ، ج 2، ص 51.
انتهای پیام
ضمائم: