صاحبنظران براين باورند که انسان قدرت آن را دارد که نوميدي را به اميد، شکست را به پيروزي و اشک را به خنده تبديل کند به شرطي که به زندگي و شگفتي هاي آن «بله» بگويد. به عقيده آنها، با خنديدن به مشکلات به راحتي مي توان با آنان مقابله کرد و اين راهي براي رسيدن به آرامش و شاد زيستن است.از اين رو اگر بکوشيم کلماتي از قبيل بله، امکان دارد، هميشه، اميدوارم و بالاخره «من مي توانم» را در فرهنگ لغات خود و اعضاي خانواده وارد کنيم آنگاه شاهد تجلي شادي ها خواهيم بود.
تعريف جامع و مورد تأييد اکثر روانشناسان از شادي اين است که: فرد بتواند در جامعه ديگران را دوست بدارد و به آنها عشق بورزد.
خوشبختانه انسان ها اين قدرت را دارند که همه پديده هاي شادي بخش زندگي را در اختيار بگيرند و آنها را براي خود خلق کنند ، فقط کافي است تصميم به تغيير بگيرند.بنابراين اگر تصميم بگيريم که از امروز و همين آن ،هر لحظه با عشق زندگي کنيم، معني و مفهوم حيات و شاد زيستن را بهتر درک خواهيم کرد و از آن لذت خواهيم برد.چنانچه شاد بودن مي تواند يکي از بزرگترين اهداف ما در زندگي باشد و براي شاد بودن بايد بر افکار شاد تمرکز کنيم و لازمه اين امر جستجوي زيبايي ها و خوبي ها است.از اين رو بايد باور کرد که جهان بازتاب و عکس العمل رفتار خود ماست پس بهتر است افکار شاد و سلامت داشته باشيم و سلامتي را حق انساني و شايسته خود بدانيم.بايد در زندگي دوست بداريم و بدانيم که يکي از کليدهاي شادي و خرسندي ، تمرکز ذهن بر لحظه حال است، لحظه تنها زماني است که در اختيار داريم بنابراين لحظه ها ، بهترين فرصت براي شادي است.شادي به معناي احساس خوشبختي پايدار در زندگي شخصي، مفيد بودن براي خود و جامعه ، تحقق آرزو و رفع نيازهاي عمومي است.هنر شاد بودن مستلزم توانايي خنديدن به مشکلات در کوتاه ترين زمان ممکن پس از وقوع آنهاست بنابراين اگر از موفقيت ديگران شاد شويم، از موفقيت خود بيشتر لذت خواهيم برد.
بي ترديد انسان محور و اساس زندگي است و با برخورداري از امتياز خليفه الهي، شان و منزلت معنوي ويژه اي دارد. به دليل همين امتيازات نسبت به ساير جانداران از برتري خاص و توانايي هاي غير قابل وصفي برخوردار است که برخي از آنها ذاتي و تعدادي نيز اکتسابي هستند.از اين رو کارشناسان معتقدند که انسان با شکوفايي استعدادهاي بالقوه خود و جهت دهي مناسب به آنها، مي تواند به سرمايه اي بي بديل تبديل شود و زندگي پر رونق، بااميد، با نشاط، پويا و توام با سازندگي را براي خود و ديگران به وجود آورد.
همه بايد به آينده اميدوار باشيم و از گذشته درس بگيريم و در اين راه ، احترام به ديگران را براي خود جلب کنيم در ضمن به ياد داشته باشيد که افراد شاد و مثبت، بيشتر مي توانند ديگران را مجذوب خود کنند.نبايد بگذاريم ديگران ما را اسير خواسته هاي خود کنند. با ترس مقابله کنيم و قوي باشيم قدر و ارزش خود را بشناسيم و از افراد منفي فاصله بگيريم.
توصيه هاي رواشناسانه براي شاد زيستن زياد است و يکي از مهمترين اين توصيه ها آن است که همواره فرد بايد در زندگي روزنه اي براي انرژي خلاق خود پيدا کند و زماني را براي انجام فعاليت هاي خلاق اختصاص دهد و در اين مسير بايد روش هاي تمرکز فکري را تمرين کند و حتي گاهي لازم است با صداي بلند به مسايل زندگي خنديد و چه بسا بايد فعاليت هايي را که لازم نيستند و از آنها لذت نمي بريم را حذف کنيم.
«سوزان الدريج» در مقاله «هنر شاد زيستن» در مورد اين که شادترين مردم دنيا چه کساني هستند ، نوشته است: تصاويري که از مغز افراد مختلف تهيه شده بيانگر آن است که افراد مذهبي و کساني که براي مدتي طولاني مراقبه و از گناه کناره گيري مي کنند، شادترين انسان هاي دنيا هستند.
احساس شادماني حاصل عوامل جسماني، روابط با ديگران و فراگيري شيوه هاي مثبت سازماندهي افکار است و در عين حال شاد بودن مستلزم ورزش کردن و توجه به رژيم غذايي، اهميت دادن به روابط عاطفي و داشتن صبر و حوصله است پس بايد به زندگي لبخند زد و در اين راه بهتر است وقايع خوب را در دفترچه اي يادداشت کنيم و به خاطرآنها خدا را شکرکنيم ، اگر چنين کنيم، آسايش و خوشبختي را درخواهيم يافت.
در حال حاضر روانشناسان سه عامل را براي شادماني شناسايي کرده اند و آن عوامل عبارتند از لذت بردن از زندگي، به کارگيري توانايي هاي فردي به طور بي وقفه و درک آنچه برتر از ماست.
در همين راستا مطالعات نشان مي دهد که مردم مذهبي شادتر هستند و بهتر با بحران ها مقابله مي کنند.
«دکتر مايرز» استاد روان شناسي کالج هوپ در ميشيگان در اين مورد گفته است : براي انسان هاي زيادي ، ايمان يک حامي، يک حس، معناي زندگي، احساس تاييد تا سرحد نهايي، دليلي براي تمرکز ماوراي خود و يک چشم انداز بدون زمان به غم ها و درس هاي زندگي است بنابراين يک معنويت قوي هميشه سودمندي هاي زيادي براي فرد به ارمغان مي آورد.از اين رو راز شاد زيستن، انجام دادن آنچه دوست داريم نيست بلکه دوست داشتن آن چيزي است که انجام مي دهيم .
پس بياييم باور کنيم که فکر کردن غير از غصه خوردن است ، هيچ مشکلي تا ابد باقي نمي ماند. پس براي رفع آن با استفاده از فراموشي پيشقدم شويم و بالاخره ورزش کنيم تا با نشاط باشيم و هميشه نکات مثبت را بيشتر از منفي ببينيم.از همه مهتر، گذشته هرگز مساوي آينده نيست بنابراين مي توانيم فکر کنيم که دوران بدبختي به پايان رسيده است و خوشبختي از فردا شروع مي شود زيرا فردا روز ديگري است.
انتهای پیام
ضمائم: